Ijen
Położony w południowej części wyspy Jawa wulkan jest jednym z najbardziej niezwykłych miejsc w Indonezji. Krater wypełniony jest jeziorem o pięknym, zielonym kolorze. Woda zawiera duże stężenie kwasu siarkowego i jest zabójcza dla organizmów. Płynna siarka wypływa z wulkanu w kilku miejscach, jest zbierana przez miejscową społeczność i wykorzystywana w przemyśle. Gazy wydobywające się z wulkanu tworzą malownicze niebieskie ognie.
Wspinaczka na Ijen
Wejście na ten liczący 2500 m wulkan jest jednym z niezapomnianych doświadczeń. Wspinaczka zaczyna się w środku nocy, wejście trwa 3-4 godziny, a nagrodą jest możliwość zobaczenia przed świtem niezwykłych niebieskich ogni. Są to wydobywające się pod ciśnieniem z pęknięć wulkanu gazy siarkowe, płonące w zetknięciu z powietrzem w temperaturze około 600 st.C. Płomienie osiągają wysokość nawet 5 m. Wraz z nastaniem dnia ognie przestają być widoczne.
Płynna siarka sączy się przez system zbudowanych domowym sposobem rur i beczek. Po ostygnięciu bryły siarki są odłupywane i zabierane. Jedynym sposobem transportu po stromych zboczach kaldery są kosze na drewnianym drążku. W ten sposób robotnik może jednorazowo wynieść ponad 50 kg siarki. Nie trzeba tłumaczyć, jak ciężka jest to praca. Aby uniknąć upału, praca odbywa się głównie nocą i nad ranem, wspinanie się z ciężarem na wysokości 2500 m n.p.m. w oparach siarki wymaga ogromnej determinacji oraz odporności. Po wyniesieniu w koszach na krawędź kaldery siarka jest ładowana na ręczne wózki i zwożona około 2 km w dół, odbiorcą surowca jest pobliska cukrownia, wykorzystująca siarkę w procesie produkcji cukru. Dzienny zarobek pracownika to równowartość maksymalnie kilkunastu dolarów.
Poruszanie się wewnątrz krateru jest utrudnione ze względu na opary związków siarki, wydobywające się nieustannie ze szczelin. Zwiedzającym rozdawane są maski z filtrami, mimo to oddychanie w gęstym dymie jest trudne i nieprzyjemne. Ponadto ubranie szybko i intensywnie przesiąka zapachem siarki. W tych ekstremalnych warunkach pracuje około 200 robotników, wydobywających codziennie kilkanaście ton siarki, każda bryła musi zostać wyniesiona na plecach stromym zboczem o wysokości około 400 metrów. Robotnicy wykonują nawet kilka takich kursów dziennie.
Wspinając się z powrotem na brzeg krateru, warto przystanąć dla podziwiania księżycowych, niezwykłych krajobrazów. Wszechobecna żółta siarka, skały w różnych kolorach kontrastują z turkusowym jeziorem. Surowy krajobraz pozbawiony jest w tym miejscu roślin.
Wnętrze wulkanu wypełnia jezioro o średnicy około 1 km. Woda ma odczyn kwaśny, wskaźnik ph wynosi około 0,4 przy brzegach i około 0,15 na środku jeziora, jest to po prostu rozcieńczony kwas siarkowy. Kontakt z wodą może spowodować poparzenie skóry.
Informacje praktyczne
Wycieczki na Ijen oferuje wiele agencji turystycznych na południu Jawy, zarezerwowanie nie będzie problemem. Najlepszym punktem startowym jest miasto Banyuwangi, nieduże i spokojne, z ofertą hoteli i miejsc noclegowych. Miasto posiada lotnisko, można się tam także dotać promem z Bali z miejscowości Gilimanuk. Promy obsługują lokalny transport, jest ich bardzo dużo, a bilet kosztuje równowartość kilku złotych.
Najpopularniejszą formą wycieczki, obejmującą transport i przewodnika, jest nocna wspinaczka, pozwalająca zobaczyć błękitne ognie. Trasa nie jest szczególnie trudna, to po prostu długi spacer zakurzoną drogą, ale ponieważ odbywa się w nocy, wysokość przekracza 2000 m n.p.m. to wspinaczka mniej doświadczonym osobom może sprawić problemy. Trudniejsze i bardziej wymagające jest zejście do krateru, prowadzi tam ścieżka wśród ska, pokonuje się około 400 m różnicy poziomów. Możliwe jest także zorganizowanie wycieczki w ciągu dnia, wtedy jdnak upał oraz chmury mogą popsuć widoki, nie zobaczymy też błękitnych ogni.
